تنگی کانال چیست و در چه سنینی رخ میدهد؟
تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۷۳۷۱۸
به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس، احمد فاتح ، متخصص طب سنتی، در شبکه 2 سیما درباره تنگی کانال و بیماریهای اسکلتی و عضلانی، گفت: بعضا زیادهروی در انجام درمانها نتیجه عکس میدهد. در حالت بیماری، بدن در حالت دفاعی قرار دارد. بعضا نیاز است که روند درمانی به صورت طبیعی طی شود تا بدن کمکم از حالت دفاعی در بیاید و در برابر درمان پذیراتر باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: توصیه ما این است که افراد بسته به شرایط خود، ابتدا 6 ماه به بدن خود فرصت دهند تا بدن کمکم روند لازم را طی کند. این بدین معنا نیست که هیچ اقدامی انجام ندهیم، بلکه تنها باید به صورت حسابشده و با احتیاط روشهای متفاوت را پیش بگیریم.
این متخصص طب سنتی خاطرنشان کرد: بعضی از روشهای تهاجمی در درمان، برگشتناپذیر است. اگر شخص در مواجهه با یک مشکل، بالافاصله راه حل سریع مانند جراحی را پیش بگیرد، دیگر راه برگشتی از آن وجود ندارد؛ لذا باید در انتخاب روشهای درمانیمان باید بسیار محتاط باشیم.
فاتح تصریح کرد: یکی از اشکالات ما این است که بعد از وقوع یک اتفاق، تازه به فکر درمان آن میافتیم و به آن میپردازیم. در صورتی که باید این را در نظر بگیریم که تا قبل از بروز هرگونه علامتی باید همواره سلامتی خود را حفظ کنیم.
وی افزود: مردم ما برنامه صحیحی برای ورزش خود ندارند. آنها هرازگاهی که انرژی بیشتری دارند، به ورزش میپردازند و معتقدند که این کار را به اندازه کافی انجام میدهند. لذا باید در نظر داشته باشیم که یک برنامه منظم برای ورزش لازم است. یک نسخه واحد برای همه افراد، کم کردن فشار در طول روز و ایجاد عادتهایی مبنی بر حفظ سلامتی است.
این متخصص طب سنتی ابراز کرد:ما باید این را در نظر داشته باشیم که در مورد مشکلات اسکلتی و عضلانی، از بین رفتن علائم به معنای بهبود نیست. ما باید در روند درمانی خود تداوم داشته باشیم؛ در صورتی که در مورد این نوع مشکلات تنها ۵ درصد به توصیه و درمان پزشک مربوط است، بقیه آن به استمرار بیمار در حفظ روتین درمانی خود برمیگردد.
فاتح متذکر شد: ما همواره باید به گونهای برای زندگی روزمره خود برنامهریزی کنیم که روند کهولت سن و بروز بیماریهای مختلف را به تاخیر بیاندازیم. برای مثال تنگی کانال در اعضای مختلف بدن مانند مچ دست یا گردن با بالا رفتن سن، اجتنابناپذیر است، اما ما میتوانیم با ورزش کردن و سبک زندگی سالم، آن را به تعویق بیاندازیم.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: تنگی کانال گردن بالارفتن سن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۷۳۷۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا روند کاهش وزن به نقطه «ثابت» میرسد؟
ایتنا - چه در حال وزن کم کردن به کمک داروهای جدید باشید، چه برای لاغری سراغ جراحی رفتهاید یا اینکه برای کاهش وزن، کالری مصرفی را کاهش و ورزش روزانه را افزایش داده باشید، حتما مقطعی را تجربه کردهاید که عدد روی ترازو هیچ تغییری نمیکند و پایین نمیآید و به مانع سخت «وزن ثابت» برخورد میکنید.
در پژوهشی جدید، کوین هال، محقق موسسه ملی بهداشت که در اندازهگیری سوختوساز و تغییر وزن تخصص دارد، به این موضوع پرداخت که روند کاهش وزن، با توجه به روشی که افراد انتخاب میکند، چه موقع متوقف میشود و وزن ثابت میماند.
او با استفاده از دادههای حاصل از کارآزماییهای بالینی باکیفیت درباره روشهای مختلف کاهش وزن، برای تجزیه و تحلیل رفتار وزنی افراد در طول کاهش وزن مدلهای ریاضی تهیه کرد تا متوجه شود که چرا روند کاهش وزن ثابت میماند و بدون تغییر میشود.
به گزارش سیانان این گزارش روز دوشنبه در مجله «چاقی» (Obesity) منتشر شد.
او به این نتیجه رسید یکی از دلایل تاثیر بیشتر جراحی معده و همچنین مصرف داروهایی مانند «اوزمپیک» و «ویگووی» بر کاهش وزن این است که در این روشها زمان فرارسیدن نقطه ثابت ماندن وزن دو برابر میشود و آنها در مقایسه با افرادی که کالری مصرفیشان را کاهش میدهند، مدت زمان طولانیتری وزن کم میکنند.
بدن با حفظ تعادل بین کالریهای دریافتی و کالری که میسوزانیم، وزن را تنظیم کند. هنگامی که کالری میسوزانید یا دریافت کالری را کاهش میدهید، بدن استفاده از ذخایر انرژی (کالری) را شروع میکند و اشتها فرمان میدهد که بیشترغذا بخوریم.
طبق تحقیق هال، هرچه فرد بیشتر وزن از دست بدهد، اشتها قویتر میشود، تا جایی که گاه این چنان زیاد میشود که ممکن است تمام تلاشهایی که برای کاهش وزن انجام دادهاند، ناکام بماند یا بهکل از بین برود.
این سازوکار پاسخ و واکنش (بازخورد) برای اجداد شکارچی ما ارزشمند بود اما برای انسان امروزی که بهراحتی به غذاهای فوقفراوریشده با کالری زیاد دسترسی دارد، چیز خوبی نیست.
هال با استفاده از محدودکردن کالری بهتنهایی، کاهش وزن مشاهدهشده در «مطالعه کالری» را مدلسازی کرد. برای این کار، ۲۳۸ بزرگسال به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند که یک گروه باید کالری مصرفیاش را به مدت دو سال ۲۵ درصد کم میکرد و یک گروه به غذا خوردن معمولش ادامه میداد. این مطالعه با حمایت سازمان ملی بهداشت و سلامت بریتانیا از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ انجام شد.
طبق این تحقیق، گروه بزرگسالانی که کالری مصرفی را کاهش داده بودند، حدود هفت کیلو وزن کم کردند و گروهی که به روال همیشگی غذا خوردند، حدود یک کیلو وزن اضافه کردند. با وجود آنکه افراد شرکتکننده تلاششان را دو سال ادامه دادند، کاهش وزن این افراد تقریبا پس از ۱۲ ماه ثابت شد، زیرا اشتهای آنان برای مقابله با آن افزایش یافت.
دکتر کریستوفر از مرکز تحقیقاتی استنفورد، در توجیه این سطح ثابت وزن میگوید، کاهش کالری دریافتی ابتدا به کاهش وزن کمک میکند، اما سازوکار پاسخ و واکنش (بازخورد) بدن در ادامه مانع کاهش وزن میشود، زیرا بدن به آن واکنش نشان میدهد و از نظر سوختوساز کارآمدتر میشود. بر همین اساس همان میزان کالری کاهشیافته هم دیگر به کم کردن وزن کمکی نمیکند و وزن همچنان در همان نقطه ثابت میماند.
هال میگوید این مطالعه نشان میدهد که داروهایی مانند اوزمپیک و ویگووی یا مداخلاتی مانند جراحی کاهش وزن زمان رسیدن به «وزن ثابت» را طولانیتر کنند، اما نمیتوانند به طور کامل مانع آن شوند و آنها نیز با از دست دادن وزن بیشتر، با افزایش اشتها مواجه خواهند شد.
هال توصیه میکند هر روشی را که انتخاب میکنید باید بدانید که پایدار ماندن بر آن برای حفظ روند کاهش وزن ضروری است. بنابراین از خود بپرسید آیا میتوانید آن را به مدت طولانی ادامه دهید یا خیر.
به گفته او، افرادی که در مسیر لاغرشدن به «وزن ثابت» میرسند، میتوانند با بیشتر کم کردن کالری مصرفی یا اضافه کردن ورزش از این مرحله بگذرند، اما باید بدانند که این روند تا آخر عمر باید ادامه داشته باشد و نوعی تغییر سبک زندگی به شمار میرود. در غیر این صورت، فایده چندانی نخواهد داشت.